POLSKI

Termin pielgrzymki należy ustalić z dużym wyprzedzeniem, aby rektor kościoła pielgrzymkowego, związany obowiązkami administratora duchowego parafii, był w pełni dostępny. Jednak dołożymy wszelkich starań, aby Ci pomóc. Najpierw zajrzyj do Kalendarza Pielgrzymek i Kalendarza Wydarzeń i skontaktuj się z administratorem duchowym (e-mail, telefon - patrz kontakty).

------------------------------------------------------------------------------------

Nazwa Swatoniowice (Svatoňovice) pochodzi od imienia Bartołomieja Swatonie, który według legendy miał siedzibę w Zalesi (Zálesi), obecnie jest to część miasta Batniowice (Batňovice). Pierwsza wzmianka o Swatoniowickiej twierdzy "Na Wałach " ( Na Valech) pochodzi z roku 1357. Swatoniowicka studzianka ze siedmioma źródłami była znana od niepamiętnych czasów. Już wczasie trzydziestoletniej wojny służyła jej jaskinia ludziom za kryjówkę.

Na podgórzu Gór Jastrzębich, pomiędzy Górą Kyselou (Kyselou horou) a Kluczkiem (Klůčkem) płynie potok zasilany wodą źródlaną wytryskającą ze siedmiu szczelin skały. Woda ta w zimie nigdy nie zamarza, ma ciągle stałą temperaturę około ośmiu stopni Celsjusza, co 10 sekund wycieka 2 litry wody .

Na początku 18. wieku studzianka ta znajdowała się na zagrodzie chłopskiej Wacława Szrejbera . Do wnęki, nad wrotami do swojego gospodarstwa chciał umieścić figurkę Matki Boskiej, którą wyrzeźbił kulawy rolnik Jan Karasek z Odolowa (Odolova), wymalował malarz Nywylt z Upice (Nývlt z Úpice). Ale ludzie, którzy chodzili do studzianki około jego gospodarstwa, przekonali gospodarze Wacława Szrejbera (Václava Šrejbera), żeby figurkę powiesił na suchej czereśni, która rosła nad studzianką a podczas ostrej zimy roku 1709 umarzła. W niedzielę 27 października 1715 roku gospodarz Szrejber (Šrejber) powiesił na czereśni drewnianą skrzynkę z figurką Matki Boskiej.

Już po pięciu dniach stało się cudowne uzdrowienie. Dawid Dröschel (David Dröschel) z Slawietin koło Radwanic (Slavětín za Radvanicemi) cierpiał na epilepsję i miał chore, niesprawne nogi i ręce. Śniło się mu, że jest u studzianki v Swatoniowicach, opodal na suchej czereśni wisi figurka Matki Boskiej. Słyszał głos, który kazał mu, aby się tam udał, aby pił wodę ze studzianki, wodą ze studzianki się mył i przy tym, aby w ufnej modlitwie prosił o zdrowie. Kiedy tak zrobi, za wstawiennictwem Najświętszej Panny Marii, Bóg go wysłyszy i uzdrowi go. Kiedy sen ten powtórzył się jeszcze dwa razy, na święto Wszystkich Świętych, 1 listopada 1715 roku kazał się odwieź na taczkach do Swatoniowic do studzianki. Tam mył się we wodzie, pił ją i żarliwie modlił się do Matki Boskiej. I rzeczywiście uzdrowiał. Do domu wrócił się o własnych siłach. Jeszcze 20 lat po uzdrowieniu pracował w Trutnowie bez żadnych znaków choroby.

Rok po pierwszym cudownym uzdrowieniu, na święto św. Jana Chrzciciela, 24 czerwca 1716 roku, dokładnie siedem lat po tym co czeresień umarzła, ta sama czeresień rozkwitła na siedmiu gałązkach, trzy miesiące później, na święto św Wacława dojrzały owoce - czerwone czereśnie.

Wydarzenia te tak rozpowszechniły sławę studzianki, že właścicielka nachodskich posiadłości, księżna Viktoria Anna Maria Viktoria Piccolomini de Arragona, księżna Amalphi (urodzona hrabina Kolowrat - Liebstein ), zdecydowała się zyskać ten grunt. Dogadała się z gospodarzem Szrejberem, že wymieni mu ten kawałek ziemi ze studzianką za pańską łąkę leżącą opodal zaleskiego kościoła. Gospodarz się zgodził. Roku 1732 była postawiona u studzianki barokowa kapliczka. Czereśnia została ścięta, figurka była przeniesiona do kapliczki. Później wymieniony grunt darowała pod sakralną budowę, łaźnie i pańską karczmę. Roku 1733 rozpoczęła się budowa kościoła pielgrzymkowego. Prezbiterium było murowane, natomiast łódź kościoła była postawiona z drewnianych belek. 30 maja 1734 roku kościół został wyświęcony, poświęcony ku czci Siedmiu radości Najświętszej Maryi Panny, na główny ołtarz była przeniesiona figurka.

Powstanie miejsca pielgrzymek jest związane z historycznie udokumentowanymi zdarzeniami. Historie miejsca pielgrzymek spisał Dawid Antonin Nywlt (David Antonín Nývlt ( Neiwelt , Nywelt , 1696-1772 ), który był regentem zamku, później zarządcą nachodskich posiadłości. Już roku 1736 w Pradze była wydana w czeskim języku książka " Użyteczny strumień wody " (Prospěšný potok vod).

Przyjeżdżających do Studzianki było coraz więcej, handel i rzemiosło się rozwijały. W krótkim czasie osiedliło się tu kilka rodzin. Było założone sanatorium wodolecznicze. Tak powstała osada zwana Studzianka. W latach osiemdziesiątych 19. wieku otrzymała prawo samodzielnej i nową nazwę - Małe Swatoniowice (Malé Svatoňovice). Atmosferę pielgrzymek do Swatoniowic (Svatoňovic) opisała Bożena Niemcowa we swym najbardziej znanym dziele "Babunia" (Babička), najpiękniejszym utworze prozaicznym literatury czeskiej z 19. wieku.

W lecie był tu wysyłany kapłan z zamku w Nachodzie, który codziennie odprawiał mszę dla pielgrzymów. Później było utworzone miejsce fundatorskie, na stałe. W latach 1829-1831 służył tu ksiądz Józef Regner Hawlowicki(Josef Regner Havlovický), znana postawa z Kroniki Aloisa Jiráska "U nas". W tym czasie dobra Náchodskie należały do księżny Katarzyny Zahańskiej (Kateřině Zaháňskě), słynna postawa z powieści "Babunia" (Babička) Bożeny Niemcowej. Drewniana łódź kościóła był już zbutwiała. Kościół okazał się już mały a niewystarczający na potrzeby ruchu pielgrzymkowego. Dlatego w maju, roku 1830 drewniana część kościoła została zburzona, a już w roku 1831 była dokończona nowa łódź kościoła. Prezbiterium został oryginał z roku 1733. W prezbiterium znajduje się główny ołtarz kościoła, ołtarz Matki Boskiej Siedmioradostnej z 1886 roku. Projekt architektoniczny wszystkich ołtarzy wytworzył stolarz Kajetan Pejskar z Police nad Metuji, rzeźbiarska wyzdoba jest zasługą Ferdynanda Demetz ze Sant Ulrych w Tyrolsku .

Figurka Matki Boskiej Siedmioradostnej z Swatoniowic jest dziełem ludowego rzeźbiarze, kulawego rolnika Jana Karaska z pobliskiego Odolowa (Odolov), wyrzeźbił ją w roku 1715. Oryginalna polichromia od Wacława Nywlta (Václav Nývlt), malarze z Úpicy była odnowiona w połowie 20. wieku. Na początku, 27.10.1715, była powieszona w drewnianej skrzynce na czereśni - stąd się wzięła nazwa "Panna Maria na czereśni". W dzień poświęcenia kościoła, roku 1734 była przeniesiona na ołtarz w kościele. Ozdobna skrzynka ma z przodu owalną puszkę z relikwiami św. Jana Nepomucena, które podawa się pielgrzymom do całowania. Figurka Matki Boskiej Siedmioradostnej przyodziana jest ozdobnym płaszczem z tkaniny. W kościele znajdują się freski, przedstawiające siedem radości Maryi, wszystkie oprócz szóstej są z 1899 roku, są dziełem Ludwika Nejedlego z Nowego Bydżowa (Ludvika Nejedlého z Nového Bydžova) .

1. radość - Zwiastowanie Maryi Pannie

2. radość - Nawiedzenie świętej Elżbiety

3. radość - Narodzenie Pana Jezusa w Betlemie

4. radość - Ofiarowanie Pańskie

5. radość - Znalezienie dwunastoletniego Jezusa w świątyni

6. radość - Zmartwychwstały Jezus zjawia się swe Matce

(autorka Iwa Beszczecowa z Dobrzisze r.1982, - Iva Beščecová z Dobříše , 1982 )

7. radość - Wniebowzięcie i ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny na Królową nieba i ziemi

Barokowa kaplica " Studzianka" jest z roku 1732. W roce 1907 wnętrze kaplicy zostało ozdobione obrazem Matki Boskiej na czereśni - mozaiką z kolorowych płytek ceramicznych,według projektu brata Pantaleona Majora, benedyktyna z Emaus. Prace były przeprowadzone ceramiczną firmą w Rakowníku (Rakovniku). Łukowe sklepienia kaplicy tworzą basen, do którego prowadzi od wschodniej strony siedem otworu. Przez nie z wąskich kanałków spływa woda do korytka znajdującego się na tylnej ścianie a dalej stamtąd przepływa do zbiornika. Specjalne rury doprowadzają wodę bezpośrednio ze źródła do przodu kaplicy, gdzie pielgrzymi mogą pić i czerpać wodę do przyniesionych naczyń, pojemników.

Kaplica św. Judy Tadeusza przed zakrystą została zbudowana w 1904 roku. Kaplica Matki Bożej z Lourdes, była wybudowana w roku 1934, w roku 1948 była tu otwarta mała jaskinia Lourdes z wytryskającą wodą. P.Nadwornik (P.Nádvornik), tutejszy fundator, umieścił tutaj znaczne ilości araukarytu (skrzemieniałe pnie drzew szpilkowych z arkozy kwaczalskiej) z Góry Żaltman (Žaltman).

Leśny park - Marianski sad. W roku 1891 było założone "Stowarzyszenie opieki miejsca pielgrzymek w Małych Swatoniowicach", które zasłużyło się przy założeni Marianskiego sadu. Znajduje się tutaj zespół kapliczek Siedmiu radości Panny Marie, droga krzyżowa i Boży Grób. W 1892 roku był położony węgielny kamień a jeszcze w tym samym roku na wzgórzu nad kościołem (200 m na północ) było wybudowane siedem murowanych kapliczek Siedem radości Maryi. W roku 1893 była wybudowana Droga Krzyżowa. Kaplicę Grobu Bożego z figurą zmarłego Chrystusa wykonał z alabastru w roce 1906 rzeźbiarz Antoni Sucharda z Nowej Paki. Wnętrze jest wykonane z araukarytu.

W roku 1749 ponad Studziankou był zbudowany kościelny dom . Budowa ta jest obecnie niedostępna. Siedziba rzymskokatolickiej pielgrzymkowej administracji " Plebania "(Fara) Małe Swatoniowice (Malé Svatoňovice) była wybudowana w roku 1892. Nad głównym wejściem jest umieszczony herb z piaskowca. Jest to jeden z ostatnich zachowanych objektów wybudowanych w posiadłości księcia Schamburka Lippe.